විශ්වාසනීය ආදරය

අන්තිමට ලිපියක් ලියල මාසයකටත් වැඩිය.... මුළු ජිවිතේම ප්‍රශ්න වලින් පිරිලා..වේලාව යනවා තේරෙන්නේත් නැ....ඊට අමතරව කරන්න තියෙන වැඩ ගොඩ ගැහිලා...මොන කරන්නද අර කියමනක් තියෙනවානේ "වෙනස් වෙන ලෝකයේ නොවෙනස්ව පවතින එකම දෙය වෙනස්වීම කියලා"...ඒ මදිවට බ්ලොග් එක පටන් අරන් අවුරුද්දකුත් වුනා තවම ලිපි 64 යි... හරිම මන්දගාමී නේ? :P මොන කරන්නද, බලමු ඉදිරියවත් ටිකක් සීඝ්‍රගාමී වෙන්න ඕන ;) ළඟදී බ්ලොග් කරුවන්ගේ සුහද හමුවත් තිබ්බා. යන්න වුවමනාව තිබ්බට කලින් සැලසුම් කරපු නැති හින්දා ඒකත් අරහං වුනා. හරිම දුකයි ෆුල් ට්‍රයි එකක් දෙනවා ලබන පාරේ යන්න.

ළඟදී අහන්න ලැබුනා පොඩි කතාවක් .හරිම ලස්සනයි..ඔයගොල්ලොත් කියවලා බලන්නකෝ...

පාලමක් උඩින් යන ගමන් තාත්තා තමන්ගේ පොඩි පුතාට මෙහෙම කියනවා " පුතේ, මගේ අතින් අල්ලගන්න එතකොට ඔයාට බයනැතිව ඟගට වැටෙන්නෙ නැතුව යන්න පුළුවන්."

එතකොට පොඩි එකා මෙහෙම කියනවා "නැ, තාත්තේ ඔයා මගේ අතින් අල්ලගන්න"

තාත්තා අහනවා "මොකක්ද වෙනස? " කියලා.

එතකොට පොඩි එකා කියනවා" ලොකු වෙනසක් තියෙනවා . මම තාත්තාගේ අතින් අල්ලා ගත්තෝත් මට මොනා හරි වුනොත් අත අතහැරී වැටෙන්න ඉඩ වැඩියි. ඒත් මම දන්නවා තාත්තා මගේ අතින් අල්ල ගත්තෝත්
මොනා වුනත් තාත්තා මගේ අත අතහරින්නේ නැ බව,"

හැම සම්බන්ධයකම විශ්වාසය තියෙන්න ඕන ඒක තදින් අල්ලා ගන්න එක නෙමෙයි එකේ ඇති විශ්වාසනීය බැඳීම මතයි. ඒ නිසා ඔයගොල්ලෝ ආදරය කරන කෙනාගේ අත ඔයගොල්ලෝ විසින් අල්ලා ගන්න ඕන මිසක් ඔයගොල්ලන්ව අල්ලාගන්න තෙක් ඉන්න එපා. <3

අලුත් අවුරුද්දට කලින් පොඩි අලුත් අවුරුදු තැග්ගක් එක්ක ඔය ගොල්ලන්ව නැවත හමුවෙනතුරු තාවකාලිව සමුගන්නවා..... ආයු බෝ වේවා!!!!

9:18 AM